
Pasqyra u ngrit. Por shumëkush nuk deshi të shihte

Ajo që u përpoqëm të bënim nuk ishte thjesht një garë për vota. Ishte një ftesë për reflektim. Një përpjekje për t’i ngritur shoqërisë një pasqyrë përpara — jo për ta turpëruar, por për ta ndihmuar të shihte më qartë, të kuptonte më thellë, dhe ndoshta… të ndryshonte.
Por të shohësh veten ashtu siç je — me plagët, frikërat, vështërsinë për të reaguar, bashkëfajësinë në heshtje — është shumë më e vështirë sesa të kthesh kokën nga ana tjetër.
Dhe kur nuk duam të shohim, shpesh zgjedhim ta thyejmë pasqyrën. Më lehtë të fajësosh atë që tregon realitetin sesa vetë realitetin që përpiqet të të zbulojë.
E kuptoj këtë rezistencë. Nuk e gjykoj. Por më dhëmb.
Sërish: nuk ishte për mua kjo betejë. Ishte për të folur ndryshe. Për të sjellë një politikë që nuk fsheh, nuk gënjen, nuk qetëson me iluzione. Një politikë që kujdeset duke thënë të vërtetën, edhe kur dhemb.
Zhgënjimi i sotëm nuk do të fshijë atë që është thënë, ndjerë dhe ndërtuar me ndershmëri gjatë këtyre muajve. As nuk do të më largojë nga rruga në të cilën kam hyrë.
Sepse pasqyra mund të thyhet, por e vërteta që ajo pasqyron mbetet.

E vërteta dhemb, hapini sytë!
ide

Pasqyra u ngrit. Por shumëkush nuk deshi të shihte

11 maji, referendumi për fundin e berishizmit

Zoti Berisha, mos jep dorëheqje se i duhesh Ramës edhe për 2029
top
receta Alfa
TRENDING 
shërbime
- POLICIA129
- POLICIA RRUGORE126
- URGJENCA112
- ZJARRFIKESJA128