FLASH NEWS
Clowns, towers and the clone of power, as a tragedy of Albanian "democracy"!
2025-06-28 10:48:14 / EDITORIAL
How ugly, painful, and rude is the public political space even after May 11?
The Socialist Party and Edi Rama, in the delirium of a fourth consecutive mandate, have decided to expose their arrogance not only in content, but also in form. Every public appearance, every international visit, every post on social networks, is a reflection of a government freed from a sense of responsibility, but driven mad by its own imaginary greatness.
At the forefront of this aesthetic campaign that seeks to mask the decadence of the state is Rama himself - a political clown who measures his worth by the number of European leaders who visit him in Tirana.
The one who, after 13 years in power, still appears with provincial pride in white sneakers on red carpets... in a strange spectacle, where it is not clear whether it is snobbery, delusion, or both.
Meanwhile, Albania's economic reality is dramatic:
• Over 30% of the population lives in poverty, according to INSTAT.
• Albania has the lowest per capita income in Europe – around 7,400 USD in 2023, far below Serbia, North Macedonia or Montenegro.
• Agriculture is in decline for the fifth year, while the processing industry is shrinking for the second year in a row according to reports from Edi Rama's own Instat.
But while agriculture and industry die, skyscrapers rise.
Construction is the sector with the highest growth – over 12% in 2023 – even though there is no real demand for housing, which raises the alarm for money laundering, as reports from the World Bank and IMF highlight.
This is the Albanian paradox: a poor country that gets rich on paper, through concrete, not through production.
And of course, Rama's third pride is not missing, after European leaders who treat him "as a friend and equal" and white athletes: tourism is coming!
The same recipe:
More concrete, less Albania.
In 2023, Albania hosted over 10 million foreign tourists. But according to the Bank of Albania, 80% of their spending goes to imported transportation and accommodation (airlines and buses, since most of the ticket money goes to international companies like Wizz Air, buses from Macedonia, Greece, etc.) not to agriculture, nor to local products, nor to the domestic economy.
When a hotel, resort or tourist villa does not use Albanian products (food, construction materials, equipment), but imports everything from abroad, then the money brought in by the tourist does not remain in the Albanian economy, but goes abroad, and the community benefits minimally.
Tourism is a showcase for propaganda, but a desert for the real economy.
Ndërkohë që plazhet e Jugut po betonizohen me ritme alarmante, sepse oligarkët dhe korrupsioni i “Xhaçkave” dhe “Gaçëve” po konvertojnë paratë e errëta në grinë e betonit, infrastruktura nuk përballon fluksin. Kemi një ferr jo me flakë, por me trafik dhe rradhë pa fund në të nxehtin afrikan të nje vendi mesdhetar aq të bukur nga natyra, por që po e shkreton me beton dhe oligarkë!
Shëmti e madhe po shfaqet çdo ditë më shumë oas 11Majit.
Bizneset hoteliere nuk gjejnë punonjës, sepse të rinjtë po largohen masivisht nga vendi. Vetëm në 2022, mbi 47,000 qytetarë emigruan, shumica nën 35 vjeç.
Kjo është Shqipëria pas 11 Majit:
Një vend që krenohet me numra, por mbytet nga boshllëku moral e ekonomik që ata numra përpiqen të maskojnë.
Një vend ku turizmi nuk ndërton ekonomi, por mit personal për një klloun-lider që mat veten me atlete të bardha në tapete të kuqe dhe beton gri.
Një vend ku rinia ikën, bujqësia vdes, industria shkretohet, por propaganda e betonit dhe mikpritjes për liderët e huaj vazhdon të shërbejë si fasho për plagët që qeverisja i ka hapur vetë vendit.
Por fatkeqësisht e keqja nuk ndalet këtu.
Në Shqipëri, shprehja “e keqja nuk ka fund” merr kuptim si askund tjetër.
Sepse deformimi antropologjik ka përfshirë edhe të rinjtë dhe opozitën.
Në një shoqëri ku shumëçka po rrënohet, ku mendimi kritik është trullosur, ku mendja është dorëzuar dhe shpresa e ka vështrimin në emigracion,ku makinat e fëmijëve të oligarkëve janë më të qëndrueshme se e ardhmja e vetë të rinjve, po e jep këtë fyryrë edhe në alternativën e tij, opozitën!
Një Parti Demokratike e mbushur me të rinj që hyjnë në politikë jo për të ndryshuar këtë shëmti, por për të qenë afër pushtetit, për tu nxirë në shëmtinë e këtij moçali.
Për ta, pushteti është hapësira ku përfitohet para, ku pasurohesh dhe ushqen egon e sëmurë për t’u dukur i rëndësishëm.
Asnjë ndjeshmëri për kauzën, për vyrtytet politike, për idetë.
Parimet janë monedha më e pavlefshme në këtë treg politik.
Kemi një opozitë që nuk është më kontrast i së keqes, por klon i saj i zbehtë.
Sot, pyetja që bën një i ri në politikë është kjo:
“Sa pushtet ka ky lider?”
A është afër qeverisë? Afër oligarkëve? Afër betonit?
Valenca e një lideri politik është bërë ekuivalente me sa mundësi ka ai për të pasuruar rrethin e tij të servilëve.
Ky është mentaliteti që nuk prodhon as liderë, as deputetë me identitet të dalluar profesional dhe njerëzor, por imitues vulgarë kopje e njëri tjetrit.
Kush është sot deputeti që shpalos tezat e djathta për ekonominë, industrinë, shëndetësinë, rendin juridik, artin etj etj, nga rradhët e partisë demokratike?
Deputetë dhe të rinj që i ndjekin pa asnjë spikatje profesionale, por replikues të Flamur Nokës dhe Tritan Shehut.
And when an 83-year-old declared Non Grata and recently re-declared by President Trump, is pursued not for his ideas, but for the power of power and money he has, then any attempt at change is a farce.
That's why the DP lost so badly on May 11!
Not because the Troplins were stronger than Arjan Ndoja in Durrës, not because Suel Çela's gangs were stronger than the Mamurras or Mati gangs who campaigned for their candidates on Berisha's lists (which no one mentions), but because the PD, by contrast, has returned to imitating the PS!
Because the DP is filled with young people who have the identity of power at all costs. This is not political consciousness, this is collective petty ambition.
And when opportunism replaces the courage to be different, the future is simply a repetition of the past, hence the ugliness of Edi Rama who today shouts for a fifth term and why not... a sixth.
Happening now...
The Ukraine summit that ignored the tough questions
Nga Owen Matthews, SPECTATOR
ideas
top
Alfa recipes
services
- POLICE129
- STREET POLICE126
- AMBULANCE112
- FIREFIGHTER128