
Rama's bullying of the judiciary blows up hope for a state of law

Prime Minister Edi Rama insinuated on Friday, without providing evidence, that a judge of the Tirana Administrative Court must be corrupt, because otherwise, according to Rama, there is no logical explanation for a decision he made following a citizen’s request. Earlier, Rama declared another judge an “enemy of the state” after publicly insulting him as “shameless.”
Both decisions, which Rama does not like, are "measures for securing lawsuits", a temporary legal instrument that is taken to freeze things as they are until a trial on the merits of a dispute, and in both cases, citizens have complained in court about the actions of Rama's administration, which they have judged to be unfair towards them.
The harsh language of the Prime Minister towards the judges, as well as the fact that the decisions he criticizes have little relevance for society at large, seem to suggest that the Prime Minister needs to create the spectre of the internal enemy, an ugly political instrument used throughout human history. But the bullying of the judges of the Administrative Court by a politician is likely to have long-term consequences for fundamental human rights and freedoms.
On the other hand, the Prime Minister's use of information asymmetry, i.e. the fact that he has a large source and a subservient media, as well as the provision of fragmentary misinformation from cases under trial, such as the publication of a single paragraph from a thirty-page decision, is indicative of the deplorable state of the country's information environment.
The Administrative Court, as its name suggests, is the place where citizens and businesses go to claim a right that they believe the public administration has denied them. The judges’ duty is to adjudicate citizens’ claims and to stop illegal actions by the administration, or to order the administration to perform its legal duties when it fails to do so. In this context, declaring a judge an “enemy of the state” is likely to have a chilling effect on the judge in question and other judges, who, before taking a decision to protect a citizen’s right against the state, must consider the risk of being publicly insulted and denigrated by the prime minister through his numerous sources in the form of the servile media.
Perceptimi i përgjithshëm është që gjyqtarët në Shqipëri sakaq kanë prirjen “ta mbajnë mirë me shtetin”, kur shqyrtojnë ankesa të qytetarëve përballë administratës publike, ndërsa pretendimi i Ramës se një gjyqtar që i jep të drejtë qytetarit, me vendim për sigurim padie, duhet doemos të “ketë ngrënë” diçka, ose të jetë “i pacipë”, sugjeron, kundër logjikës, se administrata jonë publike, është aq e shkëlqyer, aq e pagabueshme dhe aq e drejtë, sa nuk ka nevojë për mbikëqyrje gjyqësore.
Shqipëria ka një histori totalitare dhe konceptet e shtetit të së drejtës nuk është se janë ngulitur fort mirë. Kështu që ndoshta ia vlen të rikujtojmë disa gjëra elementare, ekzistencën e Jean-Jacques Rousseau, filozofit francez të shekullit të tetëmbëdhjetë, logjika e së cilit për ndarjen, kufizimin dhe balancimin e pushteteve në një shtet, krijoi shtetin modern drejt së cilit aspirojmë edhe ne, ndoshta në mënyrë të pavetëdijshme, përmes objektivit të integrimit në Bashkimin Evropian.
Rousseau konceptoi gjyqësorin si institucion i pavarur që mbikëqyr ekzekutivin, pra Ramën dhe prej këtu rrjedh koncepti i mishëruar në nenin shtatë të kushtetutës sonë përgjithësisht të palexuar, “ndarja dhe balancimi ndërmjet pushteteve ligjvënës, ekzekutiv dhe gjyqësor.” Në këtë kontekst, gjyqtari që vendos që qytetari ka të drejtë dhe administrata jo, vështirë se mund të quhet “armik i shtetit” sepse, në fund fare, gjyqtari është një nga tre kolonat e “shtetit”. Duke shpallur gjyqtarin “armik”, duket sikur kryeministri po e barazon veten me “shtetin”.
Reforma në Drejtësi ka dhënë aktualisht disa rezultate që ndjehen dhe disa, të cilat kërkojnë sy më të fortë për t’i parë. Ajo që duket është numri i bashkëpunëtorëve të ngushtë të Ramës të përfunduar pas hekurave apo në arrati. Ajo që nuk është vlerësuar sa duhet është numri edhe më i madh i hetimeve kundër grupeve kriminale shumë të fuqishme.
Rezultatet e tjera duhet të kërkohen në fakt në ankesat e Ramës dhe klientelës së tij ndaj disa vendimeve gjyqësore, të cilat, me thënë të drejtën, nuk janë të shumta. Vendimi për të rrëzuar pretendimet e Ramës për shpifje nga Lulzim Basha në janar të këtij viti është një rast. Vendimi i një gjyqtareje tjetër në favor të gazetarëve të News 24 është një tjetër.
Jemi në hapat e parë në të cilat, gjyqtarët, jo vetëm ata të GjKKO, të cilët kanë marrë vendimet e dënimit apo kanë mundësuar që prokurorët të bastisin shtëpitë e pushtetarëve në kërkim të provave, por edhe të tjerë, në gjykatat e zakonshme apo në gjykatat administrative, po marrin vendime në të cilat, të pushtetshmit humbasin dhe të papushtetshmit fitojnë. Kushdo që ka pak memorie e di që historia e Shqipërisë ka qenë ndryshe. Në mënyrë të përsëritur në të shkuarën, gjyqtarët janë bërë palë me pushtetin, pavarësisht se kush qëllon të jetë në pushtet, kundër opozitës dhe kundër qytetarëve.
In the end, it is easy to imagine why the prime minister is trying so hard to find an internal enemy, and to find it in the judiciary. The attack on Judge Klarent Demiri on Friday and on Judge Hazbi Balliu two weeks ago, or on Judge Engjëllushe Tahiri in June, can hardly be seen as part of the broader dissatisfaction that current and former officials have, for reasons that are easy to imagine, with the judiciary.
These are the concerns that have led some renaissance leaders to make surprising statements like "prosecutors are out of control" (as if prosecutors must be under control for justice to be called that) or, "SPAK is like State Security", or that ministers have fallen into difficulties and state affairs have been blocked because officials under them are no longer blind people who sign without being asked. These explain Rama's frontal attack quite well, not only against some judges, but against the justice system as a whole.
These are attacks that will most likely further delay the objective of Albania's integration into the European Union, and the fact that Rama is finding not-so-major issues, such as the decisions to secure lawsuits for two minor matters in Tirana, to declare the judiciary "enemy", raises questions about whether he is for or against the country's integration into the EU.

The Ukraine summit that ignored the tough questions
ideas
top
Alfa recipes
TRENDING 
services
- POLICE129
- STREET POLICE126
- AMBULANCE112
- FIREFIGHTER128