FLASH NEWS
The President, Prime Minister and the Greek Parliament must apologize to the Albanian population of Chameria for the crimes committed!
2025-07-04 21:35:34 / IDE
Letter to the Greek government
To the Prime Minister, Mr. Mitsotakis
Mr. Prime Minister, we will have to raise our strong voice again, as the writer Emile Zola did with his famous article “J'accuse!”, “I Accuse”, a pamphlet that shook French politics at the beginning of the 20th century to defend the dignity of a man, an innocent Jew, Captain Alfred Dreyfus, as did later the famous journalist Albert Londres who denounced the barbaric forced labor camps in French Guiana. But today I accuse you as the head of the Greek government, the president of the Republic of Greece and the Greek Parliament that for 80 years the Greek state has been silent about the massacres of the Greek army in Chameria in the years 1944-1945. They have not only been silent, but have done everything possible to ensure that the Cham issue is not mentioned, silenced, forgotten and never spoken of again about the nearly 3,000 innocent Albanians of Chameria who were slaughtered and killed just because they were Muslim Chams, thus cleansing Epirus of the Cham population and forcibly and by force of arms displacing them from their homes and lands as centuries-old inhabitants. The Albanian, Greek, British, UN archives, etc., preserve photographs and testimonies of those who escaped the scythe of hatred and barbarity of Colonel Zerva, etc. The British archives are now open but those who were eyewitnesses are no longer there. And yet, their reports and photographs are there, but the British government did not make them known since it no longer had diplomatic relations with communist Albania. Sadly, entire generations of Greek youth after the war would not know the true history that happened in Chameria and this history has been hidden until today. But history cannot be undone nor be the currency of political pressures against the neighbor. This intransigent stance of the Greek government is surprising and cynical, which still today, through political, economic pressures, etc., manages to drown out the voice of truth to the extent that even in the textbooks of the Albanian Republic the name Chameria has disappeared and no longer exists. But both Greek political leaders and Albanian institutions forget that such pressures and measures cannot erase that dramatic part of Albanian history as that of Chameria. The Chams are not asking for border changes or unification today. They are asking for their homes and their stones. If some crazy people do this, Greece has no reason to be afraid and continue with the policies of the Law of War and the Megalo-Idea. Albanians love Greece and Greek culture, its history, that shared history over the centuries where the Arvanites gave one of the greatest historical contributions to the neighboring people, that of the time of the Greek Revolution for Independence, a contribution that is not found in the history of other peoples. But this is not only the fault of Greece, this is also the mistake of Albanian politics since the totalitarian era and afterwards, with the political changes, where in the difficult transition towards democracy and the Right,These political leaders naively thought that with Albania's integration into the EU, this issue would also be better understood by our centuries-old Greek neighbor. Their pressures are already well-known and ongoing, but true friendship, cooperation and a common future cannot be achieved when the wound of a great crime remains open. Human history teaches us that great events are not forgotten, that one day the truth will come to light and will triumph over fears, political and electoral interests, etc. The Prime Minister, President and Greek Parliament must have the courage to ask for forgiveness for the massacres and extermination of the Albanians of Chameria. No justification is valid in the face of crime. But if Greek political leaders do not listen to this call and for the Albanians to forgive the Greeks, then the Albanian President, Prime Minister and Parliament must officially ask for this as a sovereign state that it is. Chameria, like Kosovo, have been and are part of Albania's centuries-old history, a history that cannot be mutilated or severed because it is an identity right down to the DNA, it is part of the national heritage, language and culture, as Western diplomats and historians, as well as some Greeks, write about.
“Pardoni, – shkruante filozofi Paul Ricoeur, i cili është marrë gjërësisht mbi këtë çështje, mbi pardonin për krimet dhe kujtesën, – është një përgjigje për dhimbjen e pashmangëshme të kujtesës, pasi kujtesa ka si funksion ruajtjen e plagëve dhe të padrejtësive të së kaluarës. Në këtë kuptim, kujtesa dhe pardoni lejojnë të kuptohet krimi ndaj atyre që kanë vdekur”. Ricoeur e shikonte pardonin si një proçes kolektiv për ti kapërcyer plagët historike dhe për të ndërtuar një paqe afatgjatë. Qeveria greke duhet ti kthehet mësimeve të filozofit të madh europian dhe të kuptojë atë çfarë ka ndodhur dhe se ç’duhet bërë në të ardhmen. Shumë liderë politikë të botës e kanë kërkuar pardonin për hir të një të ardhmeje të re. Madje dhe kisha franceze ka kërkuar falje për masakrat e ushtruara ndaj katarëve 800 vjet më parë. Historia nuk harron kurrë. Presidenti francez Chirac më 1995 u kërkoi hebrejve pardon për arrestimet dhe internimet në kampet naziste të Gjermanisë në vitet e Luftës së Dytë Botërore, kohë kur Francën e drejtoi kolaboracionisti i Hitlerit, mareshalli Peten. Nuk ka shumë kohë kur dhe presidenti Macron kërkoi falje në emër të shtetit francez për masakrat e kryera në Algjeri gjatë kohës koloniale dhe lëvizjes algjeriane për pavarësi. Ai u kërkoi pardon gjithashtu “harki-ve”, këtyre dhjetra e dhjetra mijra algjerianë që u vunë në krah të ushtrisë franceze kundër vëllezërve të tyre. Së fundi, me vizitën në Madagaskar gjatë këtij viti, presidenti Macron kërkoi që të ngrihej një komision i përbashkët historianësh për të ndriçuar të vërtetën për masakrat e kryera atje nga ushtria franceze me ekzekutimin e mbretit malgash. Ai kërkoi që të tregohet e vërteta, që “kujtesa dhe historia e pajtimi të bëhen një realitet”. Këtë gjë ai e ka kërkuar edhe për ngjarjet që kanë ndodhur në Kamerun, Senegal, Haiti. Por të tjerë liderë të botës janë treguar demokratë dhe largpamës duke kërkuar pardon për ngjarje të rënda historike siç ishte dhe presidenti John Biden i cili kërkoi të falur amerindianëve të Amerikës, të cilët, veçanërisht fëmijët e tyre i mbyllën mizorisht në rezervatet e Arizonës nga fillimi i shekullit XIX gjer në vitet 1970. Në vitin 2023 ishte presidenti gjerman Steinmeier që kërkoi pardon për masakrën e bërë në një fshat të Tanzanisë në vitet 1905-1907. Pas Luftës së Dytë Botërore, ishte kancelari Adenhauer që kërkoi pardon në emër të popullit dhe shtetit gjerman për krimet naziste që ndodhën në kohën e pushtetit hitlerian. Tridhjetë vjet më vonë presidenti kolumbian Juan Manuel Santos kërkoi ardon në emër të shtetit për masakrën e ushtrisë kolumbiane më 7 nëntor 1985 kundër Pallatit të Drejtësisë dhe vrasjeve të shumta. Nga ana e Hollandës, qeveria hollandeze i kërkoi pardon Indonezisë për masakrat e kryera nga holandezët në vitin 1947, dy vjet para pavarësisë së këtij vendi. Jo, historia nuk harron. E njëjta gjë ndodhi dhe me abolimin e apartejdit dhe fundin e regjimit racist në Afrikën e Jugut. Me ardhjen në pushtet të nobeistit të Paqes Nelson Mandela u krijua komisioni “E vërteta dhe ripajtimi” (1996-1998) duke shmangur në këtë mënyrë hakmarrjet dhe një luftë të mundshme civile, duke i shërbyer ështu vendosjes së një paqeje civile. Presidenti i atëhershëm De Klerk e liroi Mandelën nga burgu dhe kërkoi të falur për politikën e apartejdit dhe së bashku, në vitin 1993 u vlerësuan me çmimin Nobel të Paqes. Pardon nuk kërkojnë vetëm diktaturat, siç ka ndodhur me gjeneralët famëkeqë, Pinoçetin e Kilit dhe Franko në Spanjës etj. Stalini apo Putini asnjëherë nuk kanë kërkuar falje për masakrat abominale që kanë kryer. Ndryshe është Greqia, një Republikë Demokratike dhe e së Drejtës. Ajo s’duhet të ketë frikë nga kërkimi i një pardoni, ajo duhet të këtë kurajo ta pranojë këtë dhe ta deklarojë hapur për ti shërbyer një të ardhmeje të përbashkët. Justifikimet se disa çamë na paskëshin qenë bahkëpuntorë të fashizmit italian, në një kohë që në Greqi do të vendosej një qeveri kolaboracioni me nazistët hitleriane, ajo e jryeministrit Joanis Rallis (për çka nuk flitet) janë absurde dhe të kujtojnë politikën e “strucit”. Kini kurajo ju president i Greqisë, ju kryeministër Micotaqis, në një kohë kur në vizitën e parë në Shqipëri, ati juaj e pranoi që ekziston një “çështje çame” dhe se do diskutohej më pas. Por dosjen çame qeveria greke e fshehu dhe nuk e bëri publike. Kini kurajo ju deputetë të Greqisë republikane dhe ngrijeni zërin tuaj mbi një histori turpi dhe krimi. Qeveritarët grekë dhe shqiptarë duhet ta kuptojnë se “pardoni” lejon që ti rikthehet historisë së krimit me gjakftohtësi dhe me një optikë progresiste. Ja pse filozofi Ricoeur shkruan se “Pardoni lejon të rishikohet dhe të ritregohen ndryshe historitë e së kaluarës”. Kështu ju do ti shërbeni një kauze paqedashëse, një kauze ripajtimi.
I, who am writing to you, have traveled extensively throughout Greece and have many Greek friends. I adore Homer, Sophocles, Plato, I love great Greek writers like Kazantzakis, poets like Ricos and Elitis, great composers like Theodorakis, Hadjidhakis, Vangjelis, filmmakers and actresses like Kakoyannis, Teo Angelopoulos, Melina Mërkuri and Irena Papa, etc., as well as the beautiful Byzantine Greek chorales. My books have been published in Athens and Thessaloniki in Greek. As well as stories and writings about love between Albanians and Greeks. But the Chameria that I saw in the last twenty years and where my mother and her sister were forbidden to return to the Philatelic region of Chameria just because they were born there, has saddened me greatly and I have always wondered how a country of democratic culture, the homeland of Socrates, manages to prevent the survivors of the great massacre from seeing their homes that they left behind in horror when they were children. This is the reality. Look at the hundreds and hundreds of ruins that lie in the former Cham towns and where today only the walls and arches of stone gates reign. Read history well and accept the creation of a commission between Albanian and Greek historians within the framework of the two Academies of Sciences. The world does not manage to go as far as to see where the stone testimonies that can speak are. But this reality in the national and international dimension requires courage on your part, and I, like thousands and thousands of other Chams, raise my voice today so that you understand that the time has come to acknowledge the historical crime, for which other leaders of justice and democracy in the world have had the courage to ask for forgiveness. And I hope for your forgiveness!
*Former ambassador to France, Portugal and Monaco, writer
Happening now...
The Ukraine summit that ignored the tough questions
Nga Owen Matthews, SPECTATOR
ideas
top
Alfa recipes
services
- POLICE129
- STREET POLICE126
- AMBULANCE112
- FIREFIGHTER128